naar opa en oma

Afgelopen zondag mocht ik heeeeeel lang in de bus zitten, heerlijk!! Eerst mee naar de kerk, luisteren naar de muziek en het zingen (mijn begeleider zingt dan vaak heel dichtbij in mijn oor en tikt de maat mee op mijn arm, dan kan ik het beter volgen). Ook de stem van de dominee is heel relaxed voor me, ik houdt van mannenstemmen, hoe lager hoe beter. Na een kort nachtje slapen was ik best moe dus ik vond het prima zo’n rustige ochtend. Natuurlijk nog een voeding en wat aandacht van gemeenteleden en toen weer naar huis. 
‘s Middags weer in de bus, met z’n allen, dat past net. Bijna anderhalf uur zijn we dan onderweg naar opa en oma, daar kom ik niet zo vaak, want de rit is voor mij best lang. Na drie kwartier ben ik zo moe van het kijken naar alle auto’s, lantaarnpalen, bomen, windmolens en niet te vergeten de vangrail!! Dan mag ik gelukkig bij mama op schoot en kruip lekker tegen haar aan. Aangekomen deed ik snel een dutje, kreeg de nodige voedingen en verschoningen, en toen mocht ik met opa en oma op de foto. Nou met een beetje hulp kan ik goed zitten op de bank, dus dat ging best! 
Tegen de tijd dat we teruggingen was het donker, dat vind ik echt niet leuk. Mijn lijf schokte ervan! Een lampje erbij hielp niet dus mocht ik weer bij mama op schoot, fijn is dat…
Thuis viel ik gelijk in een diepe slaap, zzzzz